وقتی پای «جیب من، جیب تو» به میان می آید

با افزایش تحصیلات و اشتیاق زنان به اشتغال، تعداد خانواده هایی که در آن زن و شوهر هر دو کار می کنند افزایش چشم گیری پیدا کرده است. هر چند که این اتفاق به لحاظ وارد کردن نیم دیگر از نیروی مولد به بازار کار برای جامعه خوب بوده ، اما برای خیلی از زن و شوهرها مسئله ساز بوده است. یکی از مهم ترین مسائلی که این گروه از زن و شوهرها با آن مواجه هستند، بحث بر سر چگونه خرج کردن پولهایی است که هر کدامشان در می آورند.

حال ببینیم، زن و شوهرهای شاغل چگونه درباره وارد کردن درآمدهایشان به زندگی مشترک با هم به تفاهم برسند، حکایتی است که در این مقاله درباره آن صحبت می کنیم.
امروزه خیلی از مردهای جوان ترجیح می دهند با زنی ازدواج کنند که شاغل  باشد. از آن طرف خیلی از خانم های جوان هم ترجیح می دهند با مردی ازدواج کنند که شرط اشتغال آنها را قبول کند. به هر حال با وارد شدن مدرنیته به زندگی، این اتفاق غیر قابل پیش بینی نبود و البته به خودی خود هم اتفاق بدی نیست، به خصوص با مسائل اقتصادی امروز که به واقع چرخاندن چرخ زندگی با یک دست را بسیار سخت کرده است. مشکلی که این وسط وجود دارد این است که گاهی چرخ- دنده های این دو دست، آنقدرها با هم چفت و جور نمی شوند که بتوانند این چرخ بزرگ را به خوبی بچرخانند.

انواع زن و شوهرهای شاغل

زن و شوهرهایی که هر دو شاغل هستند از لحاظ میزان تفاهم بر سر درآمد مشترکشان به دو گروه تقسیم می شوند:
۱٫ زن و شوهرهای متقاطع. این گروه از زوج های شاغل مشکل خاصی در زمینه مسائل مربوط به درآمد و خرج و مخارج ندارند و به اصطلاح به نقطه تفاهم رسیده اند.
۲٫ زن و شوهرهای موازی. بر عکس گروه قبل، این گروه از زوج ها با اینکه هر دو کار می کنند ولی هیچ وقت درآمدهای هر دویشان، وارد چرخه زندگی مشترک نمی شود و اگر هم بشود بعد از کلی دعوا و مرافعه این اتفاق می افتد. این ها همان زن و شوهرهایی هستند که به خاطر مسئله ای به نام  «جیب من، جیب تو» به اختلاف برمی خورند.
زن و شوهرهای شاغل چگونه می توانند جیب هایشان را یکی کنند؟
تفاهم بر سر چند و چون خرج کردن درآمد زن و شوهر در زندگی مشترک، یکی از آن مواردی است که معمولاً در اوایل زندگی خیلی به آن توجه نمی شود. شاید به این دلیل که اغلب زن و شوهرها فکر می کنند که نیازی به این کار نیست و یا اینکه طرف مقابلشان به مرور یاد می گیرد که چه کار باید بکند. اما واقعیت چیز دیگری است. اگر شما و همسرتان هر دو شاغل هستید، لازم است که هر چه زودتر در این مورد به تفاهم برسید. برای رسیدن به این تفاهم، چند راهکار را امتحان کنید:

باورهای قدیمی تان را اصلاح کنید

باور سنتی در جامعه ما و خیلی دیگر از جوامع این است که مرد باید نان آور خانواده اش باشد. این باور غلط نیست ولی اگر بنا به رفتار کردن بر مبنای قواعد مدرنیته است لازم است اصلاحاتی درباره آن انجام شود. شما به عنوان خانمی که بنا بر قوانین جدیدِ زندگی وارد بازار کار شده اید، باید به این نکته توجه داشته باشید که پولی که در می آورید مال خودتان تنها نیست، بلکه به زندگی مشترک تان تعلق دارد. همینطور اگر مرد خانواده هستید و به همسرتان اجازه اشتغال داده اید باید این مهم را مد نظر قرار دهید که او دارد پا به پای شما برای ارتقای سطح اقتصادی خانواده تان کار می کند و به همین دلیل نباید مثل زن های خانه دار از او انتظار تمیز کاری و پخت و پز داشته باشید بلکه باید آستین هایتان را بالا بزنید و در کارهای خانه با هم شراکت کنید.

مذاکره کنید

صحبت کردن، مهم ترین اصل در رسیدن به هر تفاهمی است. درباره مسائل اقتصادی خانواده و اینکه چگونه درآمدهایتان را خرج بکنید با هم صحبت کنید. از آنجایی که این قبیل مسائل می توانند تنش زا بشوند، توصیه می شود وقت و جای مناسبی را برای آن انتخاب کنید.

برنامه بریزید

بعضی از زن ها فکر می کنند اگر درآمدشان را به درآمد خانواده تزریق کنند به تدریج باعث تنبلی و بی مسئولیت شدن شوهرشان می شوند و یا بعضی از مردها فکر می کنند که همسرشان درآمدش را برای چیزهای کم ارزش هزینه می کند. برای خنثی کردن این تصورات، از برنامه ریزی کمک بگیرید. یعنی مشخص کنید که هر کدام از شما می خواهید درآمدتان را در چه زمینه ای از اقتصاد خانواده خرج کنید. برای مثال تعیین کنید که کرایه خانه از حقوق کدامتان پرداخت بشود و یا خرید خانه به عهده کدام تان باشد. درباره برنامه هایتان صحبت کنید و به قول معروف سنگ هایتان را با هم وا بکنید تا بتوانید در بلند مدت به آن وفادار باقی بمانید.

مشورت کنید

فرقی نمی کند که زن خانه هستید و یا مرد خانه. به خاطر داشته باشید که اشتغال همزمان هر دوی شما به خاطر هدفی بوده است: «بهتر کردن حال زندگی مشترک تان». پس قبل از اینکه برای مثال دستبند طلایی برای خودتان بخرید و یا اتومبیل جدیدی را معامله کنید نظر همدیگر را بپرسید و بررسی کنید تا اگر جای خالی مهمتری وجود دارد اول آن را پر کنید.

از نقش هم در تأمین مالی خانواده تقدیر کنید

به هیچ وجه شغل و درآمد همدیگر را کوچک نمایی نکنید. برای مثال بعضی از آقایان در صحبت هایشان مدام متذکر می شوند که همین قدر که همسرشان سرش گرم است و یا دستش در جیب خودش است برایشان بس است. و یا بعضی از خانم ها که درآمدشان از شوهرشان بالاتر است گهگاه پولشان را به سر او می کوبند. تحقیر کردن شغل و درآمد همدیگر، باعث افزایش تنش  بین شما و همسرتان می شود. به جای آن، توصیه می کنم که به شغل همسرتان علاقه نشان بدهید و از تلاش های همدیگر قدردانی کنید.

بخش خانواده ایرانی تبیان