یکی از مهم‌ترین دلایل بروز اختلاف بین زوج هایی که به تازگی نامزد کرده اند، نداشتن زبان مشترک است. یعنی درک و بیان مشترکی از موضوعات ندارند. این مساله باعث می شود تا حتی اگر هر دو درباره یک موضوع اتفاق نظر دارند، بیان متفاوت شان درباره آن موضوع باعث ایجاد اختلاف شود.
رسیدن به زبان مشترک
رسیدن به زبان مشترک کار سختی است اما گذر زمان به شما کمک زیادی می کند تا از این مرحله عبور کنید. منظور از داشتن زبان مشترک فقط استفاده از کلمات مشترک نیست. زبان مشترک به حس های مشترک، تجربیات مشترک از زندگی، دیدگاه مشترک نسبت به مسایل، فرهنگ و آداب و رسوم مشترک برمی گردد. چون هر کدام از این ها می توانند روی نحوه قضاوت ما نسبت به مسائل زندگی و دیدگاه هایمان تاثیر بگذارند.
بنابراین برای زودتر رسیدن به زبان مشترک، باید اولا کلمات همدیگر را بشناسید، بار حسی و معنایی پشت یک کلمه را که نامزد یا همسر شما از آن استفاده می کند دریابید. مثلا ممکن است کلمه «افتضاح» از نظر شما به معنی بد باشد. اما از نظر همسرتان به معنی خیلی خیلی بد و وحشتناک. یه کلمه «رِند» از نظر شما زیرک معنی داشته باشد اما از نظر او، زیرکی همراه با فرصت طلبی و سوءاستفاده گری . بنابراین تصور کنید اگر بار معنایی این کلمات را در زبان یکدیگر نشناسید، چه اتفاقی می افتد! او به شما می گوید حالش افتضاح است و شما فکر می کنید اگر یک ساعت مرخصی بگیرد رو به راه می شود در حالی که از نظر او افتضاح چیزی است در حد و اندازه به آخر خط رسیدن! یا به خواهر زاده باهوش و زیرک او در مقام تحسین بگویید عجب رندی هستی! در حالی که همسر شما و خانواده اش با شنیدن این حرف فکر می کنند دارید به او توهین می کنید!
بخش دیگر رسیدن به همزبانی و بیان مشترک، پیش داوری نکردن است. یاد بگیرید که تا زمانی که به بیان مشترک نرسیده اید، بدون پیش داوری همسرتان را بشنوید و هر جا احساس کردید ممکن است سوءتفاهمی به وجود بیاید، از او بخواهید دقیق تر و مفصل تر صحبتش را باز کند. در این صورت امکان بروز اختلاف به حداقل می رسد.
گوش دادن فعال
بیان مشترک از راه گوش دادن درست به دست می آید. خیلی وقت ها ما به طور کامل و دقیق به حرف‌های فرد مقابل‌مان گوش نمی‌دهیم و به همین علت مدام دچار سوء تفاهم و سوء برداشت می‌شویم.
یکی از مهم‌ترین پیش نیازهای گوش دادن درست، توجه به حرف‌های فرد مقابل است. برای این کار باید تمام حواس خود را روی گوش دادن متمرکز سازید و از تمام چیزهایی که ممکن است موجب پرت شدن حواستان شود، اجتناب کنید.
گوش دادن فعال یافتن معنای گفتار دیگران در ذهن خود است. با این تعریف شنیدن با گوش دادن متفاوت است. شنیدن فعالیتی جسمی است و نیازی به یادگیری ندارد، چرا که دستگاه شنیداری ما غیرارادی در اثر برخورد با صداها، تحریک شده و شنیدن احساس می‌شود. اما گوش دادن فعالیتی ذهنی است که نیازمند یادگیری است و تا به آن توجه نکنیم ادراک نمی‌شود. ما با گوش‌های خود می‌شنویم، اما با مغزمان گوش می‌دهیم.
چطور شنونده خوبی باشیم؟
برای درک بیشتر گوینده به علایم غیرکلامی (زبان بدن) او توجه کنیم.
خود را به جای گوینده قرار داده و سعی کنیم دنیا را از دیدگاه او ببینیم و درک کنیم.
با طرح سوالاتی از خود، حساسیت گیرندگی‌مان را افزایش دهیم. مثلا چرا او حالا این موضوع را به من گفت؟ منظور او چیست؟ نکات اصلی حرف او چیست ؟ و…
ارتباط چشمی مناسب برقرار کنیم. نه آن زیاد خیره و نه بی توجه. با چشم هایمان نشان دهیم که از حرف هایش چه حسی داریم. تعجب، محبت، غم یا تفکر.
با بیان عباراتی او را به ادامه‌ی صحبت تشویق کنیم. مثلا خب خب!، بعد چی شد؟، جدی ؟!، واقعا ؟! و…
شنیدن حرف های جدی و مهم
وقتی با نامزدتان درباره موضوعات مهم صحبت یا درددل می کنید به این نکات توجه داشته باشید:
قبل از هر چیز عوامل مزاحم را از محل گفتگو دور کنید، خاموش کردن رادیو، تلویزیون، ضبط صوت، در صورت ضرورت قطع تلفن و… به نامزدتان می فهماند که برای شنیدن او آمادگی دارید و مایلید تمام توجه تان را به او بدهید.
نامزدتان را با سۆالات پی در پی بمباران نکنید که احساس کند مورد بازجویی قرار گرفته است.
درک خود را از احساسات گوینده بیان کنید. مثلا بگویید به نظرم این موضوع ناراحتت (خوشحالت) کرده.
گاهی موضوعات مهم مطرح شده را به او یادآور شوید تا میزان درک خود را مورد ارزیابی قرار دهید. مثلا چند دقیقه اجازه بده ببینم درباره چه چیزهایی صحبت کردیم، یا بگذار تا این جای صحبت را جمع بندی کنیم ببینیم خوب منظورم همدیگر را متوجه شده ایم یا نه؟
منظور نامزدتان را با کلمات خودش به او انعکاس دهید
موقع شنیدن سخنانی که خوشایند شما نیست و یا مخالف خواسته‌ها و تمایلات و افکار شما هستند، صبور باشید و با علایم کلامی و غیرکلامی نامناسب از خود عکس‌العمل نشان ندهید.
منبع : مجله سیب سبز
- ۹۴/۰۵/۰۷